وقتی که نوبت به میدان های مغناطیسی در تشکیل ستارگان می رسد، اندازه‌ی ستاره اهمیت خود را از دست می دهد. گروهی از محققان به سرپرستی جوزف گیرارت از Ciències de l’Espai در اسپانیا با بررسی تکامل آهسته‌ی ابری از گرد وغبار در اطراف ستاره‌ای سنگین دریافتند، که میدان مغناطیسی ابر غبار بیش از هر مولفه‌ی دیگری بر تکامل ستاره تاثیر گزار می باشد.

پیشنهاد آنها این است که این داستان برای بقیه‌ی ستارگان نیز به همین شکل است. نظریه ای که به شناخت ما از زمان های آغازین جهان نیز کمک شایانی می کند.
در تصویر تهیه شده توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر در زمینه منطقه ی تشکیل ستارگان پر جرم G31.41 مشاهده می شود.رنگ ها طول موج خای مختلف نور را نشان می دهند.قسمت بزرگنمایی شده گسیل غبار را از هسته ی داغ و پرجرم نشان می دهد.تصویر پایین نیز توسط آرایه ی زیر میلیمتری در هاوایی گرفته شده.
گیرارت و همکارانش می گویند که این تحت تاثیر قرار گرفتن ستارگان از میدان های مغناطیسی مختص ستارگان جوان تر می باشد و ستارگان پیر بیشتر تحت تاثیر فشار تابشی و یونیزه شدن و همچنین فوران های خود قرار می گیرند.
ستارگان پر جرم نقش بسیار زیادی را در تشکیل عناصر سنگین و مواد فضای میان ستاره ای بازی می کنند.بنابر این این اکتشاف می تواند در درک ما از جهان آغازین تاثیربسی دشته باشد