علاوه بر این، برنارد سرگذشت جالبی دارد و احتمالا قربانی فرآیند بلع و زایش مجدد بوده است. اجرام نامنظم كیهانی مانند كهكشان برنارد به دانشمندان كمك می كنند تا به چگونگی تاثیر كهكشان ها و گاه جذب مواد ستاره ای از یكدیگر پی ببرند.

در این تصویر جدید كه ESO آن را ثبت كرده است، كهكشان برنارد در پس انبوهی از ستاره ها و در سمت صورت فلكی قوس خودنمایی می كند. كهكشان برنارد كه به NGC 6822 نیز معروف است نامش را از كاشف خود، یعنی ستاره شناس امریكایی " ادوارد امرسون برنارد " گرفته است. وی در سال 1884م بوسیله تلسكوپ 125 میلی متری اش این كهكشان را رصد كرد. كهكشان برنارد حدود 6/1 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد و عضوی از گروه محلی است؛ یعنی همان خوشه كهكشانی كه راه شیری نیز عضوی از آن است. ستاره شناسان، تصویر اخیر را با استفاده از نمایشگر عریض WFI كه به تلسكوپ2/2 متری MPG/ESO وصل شده بود در رصد خانه لاسیلا ( جنوب امریكای جنوبی ) ثبت كرده اند.

 

 

كهكشان برنارد با اندازه ای حدود یك دهم راه شیری، در زمره كهكشان های كوتوله قرار می گیرد. این كهكشان حدود 10 میلیون ستاره دارد كه بسیار كمتر از راه شیری با حدود 400 میلیارد ستاره است. در گروه محلی نیز مانند هرنقطه دیگری از كیهان، تعداد كهكشان های كوتوله بسیار بیشتر از تعداد عموزاده های خوش تركیبشان مانند راه شیری، آندرومدا و كهكشان های سه سو است. اگرچه برنارد آن برآمدگی مركزی و  بازوهای پیچشی باشكوه را ندارد اما اتفاقات زیادی در این كهكشان كوتوله در حال رخ دادن است. سحابی های قرمز رنگی در این تصویر وجود دارد كه حاكی از مناطق فعال تشكیل ستاره است، جایی كه ستاره های جوان و داغ باعث برافروخته شدن ابرهای كازی اطراف می شوند. در گوشه سمت چپ بالای تصویر نیز سحابی حباب مانندی جلب توجه می كند. در مركز این سحابی، خوشه هایی از ستاره های جوان و غول پیكر، امواجی از خود به سمت مواد بین ستاره ای ساتع می كنند. این امر باعث ایجاد تركیبی نورانی و درخشنده می شود كه كه از زاویه دید ما به شكل یك حلقه دیده می شود.  امواج مشابه دیگری كه توسط ستاره های فعال و جوان منتشر می شوند در سراسر كهكشان برنارد به شكل نقاطی خودنمایی می كنند.

كهكشان های كوتوله و نامنظمی مانند برنارد، در اثر برخورد و یا ادغام با كهكشان های دیگر شكلی حباب مانند پیدا می كنند. كهكشان ها نیز مانند تمام اجرام كیهانی در حركت بوده و گاه از كنار هم و گاهی نیز از درون یكدیگر عبور می كنند. تراكم ستارگان در كهكشان ها بسیار كم است، از اینرو ستارگان كمی در این نبرد كیهانی با یكدیگر برخورد می كنند. با این وجود، نیروی عظیم گرانش به طور چشمگیری می تواند مسیر حركت را تغییر داده و با عث برخورد آنها با یكدیگر شود، به طوری كه گروه  های ستاره ای، از كهكشان مادر جدا شده و باعث تشكیل كهكشان های كوتوله و نامنظمی مانند NGC 6822 می شوند.