
تصاویر به دست آمده در نور مرئی مدارك زیادی از این كهكشانها و تاثیر بر اطرافشان نشان نداد. اما VLAتلسكوپ رادیویی آشكار كرد كه كهكشان های سیفرت با بلعیدن كهكشان های اطرافشان، موجب تغذیه سیاه چاله موجود در هسته می شوند. پیش از این اخترشناسان به این موضوع شك داشتند و هیچ مدركی برای پشتیبانی از نظریه خود به دست نیاورده بودند. یك نظریه عمده، بیان می كند كه تغییرات مشاهده شده در مراكز كهكشانهای سیفرت، به دلیل برخورد نزدیك آنها با كهكشانهای همسایه شان بوده است. برخوردهای گرانشی موجب حركت گاز از كهكشانهای همسایه به سیاهچاله می شوند. درحالیكه با استفاده از تلسكوپ های نور مریی، تنها كسر كوچكی از چنین برخوردهایی مشاهده شده است.
هم اكنون تصاویر جدید گاز هیدروژن در سیفرت ها با استفاده از تلسكوپ رادیویی نشان می دهد، بخش عظیمی از آنها در واقع توسط برخوردهای متوالی با كهكشان های همسایه شان آشفته شده اند.
هم اكنون تصاویر جدید گاز هیدروژن در سیفرت ها با استفاده از تلسكوپ رادیویی نشان می دهد، بخش عظیمی از آنها در واقع توسط برخوردهای متوالی با كهكشان های همسایه شان آشفته شده اند.

شانگ یو كو ( Cheng-Yu Kuo ) از دانشگاه ویرجینیا گفت :" تلسكوپ رادیویی از آنچه به واقع در این كهكشان ها در حال وقوع است، پرده برداشت." او هم چنین اضافه كرد: " مشاهده گاز در این كهكشان ها نشان داد كه آنها همسایگان خود را می بلعند، این یك تفاوت برجسته با ظاهر آنها در تصاویر مریی است."
برخوردهای كهكشانی گاز و غبار را به سمت سیاهچاله می فرستد و سرانجام هنگامی كه ماده مصرف شد، انرژی تولید می شود. سیاهچاله ها كه نواحی بسیار چگالی هستند و گرانش آنها حتی نور را نیز به دام می اندازد، در هسته بسیاری از كهكشانها قرار دارند.
بسته به این كه سیاهچاله با چه سرعتی در حال تغذیه است، كهكشان می تواند طیف وسیعی از فعالیتی پر انرژی را نشان دهد. كهكشانهای سیفرت، ملایم ترین نوع از این فعالیت ها هستند. این درحالی است كه اختروش ها و اجرام بلازرس ( quasars and blazers ) ، صدها بار پر انرژی تر از می باشند.
اخترشناسان، شماری از كهكشانهای سیفرت نسبتا نزدیك را كه قبلا در نور مریی رصد شده بودند، انتخاب كردند و سپس با استفاده از تلسكوپ رادیویی به دقت به مطالعه سیفرت ها پرداختند و امواج رادیویی انتشار یافته توسط اتم های هیدروژن را مشاهده كردند. تصاویر رادیویی، كسر عظیمی از كهكشانهای سیفرت را آشكار ساختند كه در اثر برخورد با كهكشانهای همسایه، آشفته شده اند. از طریق مقایسه مشخص شد كه تصاویر به دست آمده از كهكشانهای غیرفعال توسط تلسكوپ رادیویی نشان داد كه تعداد كمی از آنها آشفته هستند.
یا-ون تانگ، كسی كه این كار را در موسسه ستاره شناسی و اخترفیزیك آكادمی سینیكا (Institute of Astronomy & Astrophysics, Academia Sinica (ASIAA) )در تایوان شروع كرد می گوید: "تا بحال این بهترین گواه برای سوخت گیری كهكشانهای سیفرت بوده است.مكانیزم های دیگری نیز مطرح شده اند اما آنها به میزان كمتری هرگونه تفاوت بین سیفرت ها و كهكشانهای غیرفعال را نمایان ساخته اند. "
برخوردهای كهكشانی گاز و غبار را به سمت سیاهچاله می فرستد و سرانجام هنگامی كه ماده مصرف شد، انرژی تولید می شود. سیاهچاله ها كه نواحی بسیار چگالی هستند و گرانش آنها حتی نور را نیز به دام می اندازد، در هسته بسیاری از كهكشانها قرار دارند.
بسته به این كه سیاهچاله با چه سرعتی در حال تغذیه است، كهكشان می تواند طیف وسیعی از فعالیتی پر انرژی را نشان دهد. كهكشانهای سیفرت، ملایم ترین نوع از این فعالیت ها هستند. این درحالی است كه اختروش ها و اجرام بلازرس ( quasars and blazers ) ، صدها بار پر انرژی تر از می باشند.
اخترشناسان، شماری از كهكشانهای سیفرت نسبتا نزدیك را كه قبلا در نور مریی رصد شده بودند، انتخاب كردند و سپس با استفاده از تلسكوپ رادیویی به دقت به مطالعه سیفرت ها پرداختند و امواج رادیویی انتشار یافته توسط اتم های هیدروژن را مشاهده كردند. تصاویر رادیویی، كسر عظیمی از كهكشانهای سیفرت را آشكار ساختند كه در اثر برخورد با كهكشانهای همسایه، آشفته شده اند. از طریق مقایسه مشخص شد كه تصاویر به دست آمده از كهكشانهای غیرفعال توسط تلسكوپ رادیویی نشان داد كه تعداد كمی از آنها آشفته هستند.
یا-ون تانگ، كسی كه این كار را در موسسه ستاره شناسی و اخترفیزیك آكادمی سینیكا (Institute of Astronomy & Astrophysics, Academia Sinica (ASIAA) )در تایوان شروع كرد می گوید: "تا بحال این بهترین گواه برای سوخت گیری كهكشانهای سیفرت بوده است.مكانیزم های دیگری نیز مطرح شده اند اما آنها به میزان كمتری هرگونه تفاوت بین سیفرت ها و كهكشانهای غیرفعال را نمایان ساخته اند. "