
اورانوس در اوایل تابستان کمی پس از غروب خورشید در بالای افق شرقی با ابزار مناسب قابل مشاهده خواهد بود و این روند تا آذرماه 1387 ادامه خواهد داشت. پس از گذشت این زمان سیاره اورانوس از دید ظاهری ما در پشت خورشید پنهان می شود و دو ماه بعد یعنی در بهمن ماه بار دیگر از افق شرقی و آن هم در صبحگاه قابل رویت خواهد بود. سیاره اورانوس تا مهرماه در حالت برگشتی ( حرکت رجعی ) است. دلیل این موضوع، جلو افتادن سیاره زمین از سیاره اورانوس در گردش به دور خورشید است. رصد سیاره اورانوس و قمرهای آن می تواند بسیار جذاب باشد.
ID | Mag | PA " | Sep " | Name |
I | 14.4 | 344 | 13.5 | Ariel |
II | 15.0 | 177 | 2.3 | Umbriel |
III | 14.0 | 347 | 15.2 | Titania |
IV | 14.2 | 164 | 41.0 | Oberon |
V | 16.5 | 177 | 3.9 | Miranda |
اما سیاره اورانوس دارای قدری در حدود 5.8 است. اگر جزو رصدگران تیزبین و با پشتکار باشید، می توانید در آسمان کاملاً تاریک و به دور از نور شهر این سیاره را در بین ستارگان تشخیص دهید. اما برای بررسی بیشتر بر روی این سیاره استفاده از تلسکوپهای مناسب با قطر دهانه بالا و فاصله کانونی زیاد بسیار مناسب است. قطر ظاهری سیاره اورانوس در آسمان در حدود 3.58 ثانیه قوسی است و رصد آن به بزرگنمایی بالایی نیاز دارد. یکی از ابزارهای مناسب برای رصد این سیاره تلسکوپ های ماکستو و یا تلسکوپ های اشمیت کاسگرین است.