من مدت كوتاهی است كه كار رصد با استفاده از نقشه های راهنما و كتاب را شروع كرده ام . قبلا فقط به زیبایی های آسمان نگاه میكردم و در سكوت و خلوت بالای پشت بام منزلمان ساعتی را با مرواریدهای درخشان گنبد دوار بسر می بردم بدون آنكه بدانم دنبال چه چیزی بگردم تنها جرم سماوی كه میشناختم " ماه " بود كه هر شب بیشتر وقتم را صرف نگاه كردن آن میكردم و واقعا حظ میكردم .

نام مشاهده كننده : سید كمال الدین میرطاووسی
شماره گزاذش : 1
تاریخ : 8/5/1385 هجری شمسی   مطابق با     4/7/1427 هجری قمری
كشور : ایزان
شهر : بندر ماهشهر
زمان شروع رصد : 30/19     زمان پایان رصد : 21
ابزار رصد : دوربین دو چشمی 80*20 نصب شده روی سه پایه
شرایط جوی آسمان در طول رصد : آسمانی تقریبا صاف با آلودگی نوری زیاد
 

 

با سلام به همه عاشقان آسمان شب
من مدت كوتاهی است كه كار رصد با استفاده از نقشه های راهنما و كتاب را شروع كرده ام . قبلا فقط به زیبایی های آسمان نگاه میكردم و در سكوت و خلوت بالای پشت بام منزلمان ساعتی را با مرواریدهای درخشان گنبد دوار بسر می بردم بدون آنكه بدانم دنبال چه چیزی بگردم تنها جرم سماوی كه میشناختم " ماه " بود كه هر شب بیشتر وقتم را صرف نگاه كردن آن میكردم و واقعا حظ میكردم .
از حدود یكماه قبل كه با انجمن نجوم اهواز آشنا شده و بصورت مكاتبه ای در تماس هستم سعی كدم وقت بیشتری را به مطالعه بگذرانم و رصدهایم را هدف دار نمایم . هرروز یكی از صورتهای فلكی را خوب مطالعه كرده و شب هنگام ، با دوربین دو چشمی بدنبال آن میگردم . اوائل نمی توانستم با دوربین صورتهای فلكی را از هم تمیز دهم چون فواصل ستارگان از میان دوربین با آنچه كه با چشم غیر مسلح می دیدم خیلی تفاوت داشت ولی اخیرا این كار برایم ساده تر شده . چیزی كه در این راه به من كمك زیادی كرد استفاده از انگشتان دست بعنوان معیار فاصله میان ستارگان و البته نرم افزار بی نظیر استاری نایت و اسكای مپ پرو كه به توصیه استاد گرامی جناب آقای جعفری زاده از آن استفاده نمودم
ضمنا گدونه آسمان شب در عین سادگی میتواند كمك بزرگی در حین رصد باشد
اما  دیشب هشتم مرداد دقایقی پس از غروب آفتاب به امید دین زحل و مریخ كه بصورت جالبی با ماه و مشتری در امتداد یك خط راست قرار گرفته بودند به بالای بام منزل رفتم .
علیرغم كوشش بسیار نتوانستم زحل را ببینم چون در ارتفاع كمی از افق ( حدود 15 درجه ) قرار داشت و نیاز به افق بازی داشت كه متاسفانه شرایط مكانی محل سكونت ما دارای چنین وضعیتی نیست . به هر حال اول از همه طبق معمول به سراغ سیاره عظیم منظومه مان ، مشتری ( در جنوب غربی آسمان ) رفتم . چهار قمر گالیله ای در اطراف آن به زیبایی هر چه تمامتر می درخشیدند . شبهای قبل معمولا یكی از آنها ( فكر میكنم اروپا باشه ) را نمی دیدم چون در پشت مشتری مخفی شده بود . پس از چند دقیقه دوربین را بطرف ماه بردم كه در سی درجه ای مشتری ( بطرف غرب ) قرار داشت . هلالی باریك و جوان دیده می شد  وای  منظره ماه مخصوصا وقتی كه هنوز كامل نشده باشه یكی از زیباترین خلقت های خداوند است كه در تمام عمرم دیده ام . كوهها و اصطلاحا دریاها كه جدیدا نام چند تا از آنها را یاد گرفتم را نگاه میكردم . از امشب میخواهم شكل ماه را كه میبینم نقاشی كنم و دریاها و كوههایی را كه میبینم با كتاب تطبیق دهم ( باید كار جالبی باشه ) .
اما سی درجه آنطرفتر ( درست نزدیكی های غرب آسمان ) در ارتفاع حدودا 19 درجه
مریخ با رنگ قرمز مایل به نارنجی می درخشید . به علت آلودگی نوری زیاد محیط نمی توانستم قمر یا ستاره دیگری در اطراف آن ببینم .
از آنجاییكه از دیدن سیاره زیبای زحل مایوس شده بودم دوربین را بطرف دب اكبر نشانه گرفتم و ستاره دو تایی زتا – دب اكبر را رصد میكردم در همان لحظه چیزی دیدم كه برایم باور كردنی نبود آرزو میكردم ایكاش حالا استاد جعفر زاده اینجا بود و آنچه كه من میدیدم او هم می دید و برایم توضیح میداد .
دقیقا نمی دانم چه بود ولی سعی میكنم آنرا توصیف كنم
ساعت حدود 45/8 دقیقه بود ، درست بین ستاره زتا – دب اكبر و اتا – دب اكبر ( قائد ) ستاره ای در عرض كمتر از 15 ثانیه چنان پر نور شد كه از نسر واقع هم پر نورتر بود البته نور بسیار بسیار خیره كننده تر و سفید تری داشت و پس از حدود 5 ثانیه بتدریج كم نور و كم نورتر شد بطوریكه دیگر دیده نمی شد .
در روی نقشه كه نگاه كردم ستاره ای بنام 24CVn  دیدم كه حدودا همانجایی بود كه آن ستاره را دیدم . بهر حال تجربه جالب و خاطره انگیزی بود .
در ساعت 9 شب رصد خود را به پایان رساندم . به امید شبی دیگر.

آسمان وجودتان همیشه نورانی باد