پرتوی گاما از یک انجار در دور دست باعث راه انداختن هشدار های تلسکوپ سویفت شد و این فضاپیما به سرعت رو به کانی که این رویداد اتفاق  افتاده بود، یعنی صورت فلکی نهر قرار داده شده و برای بازرسی محل ، حداقل دو  دقیقه بعد از به صدا در آمدن هشدار آژیر تلسکوپ پرتو های x سویفت به بررسی موقعیت اقدام کردند. سویفت در این نقطه از آسمان یک محو شدگی پیدا کرد که تاکنون شناسایی نشده بود بنابر این نام این منبع پرتو را GRB 080913 نامیدند .
ستاره شناسان برای بررسی این رویداد آماده بودند. این گروه ستاره شناسی برای مشاهده بهتر نقطه ی انفجار از تلسکوپ 2/2 متری ESO در رصدخانه لازیلا استفاده کردند آنها یک دقیقه بعد از ملاحظات سویفت مشاهدات خود را آغاز کردند . یک و نیم ساعت بعد این تلسکوپ بسیار بزرگ در پارانال شیلی نتایج را نشان داد .ستاره شناسان برای اینکه متوجه فاصله این نقطه قرمز شوند مطالعات خود را آغاز کردند . این نور در حال انتشار ، از جسمی بود که به انتقال به سرخ زیادی داشت یا حد اقل دارای انرژی الکترومغناطیسی ناشی از اثر دوپلر بود . مطمئناً رنگ روشن فاصله این نقطه در آسمان نشان می داد مشخصات رها شده  بوسیله مداخله ابر های گاز در آنرا . نقاط دور تر از این نقطه دارای طول موج های دراز تری هستند یعنی جایی که این محو شدگی آغاز شد .

 

آنالیز طیفی برای GRB 080913 تصدیق کرد این انفجار در این نقطه قرمز در میانگین 7/6 می باشد که بیشترین فاصله ای است که شناخته شده است .

انفجار های پرتو گاما از انفجار های نورانی جهان هستند . بیشترین اتفاق ها زمانی می افتد که ستارگان پر جرم از هسته پر انرژیشان بیرون ریزی می کنند بطوریکه هسته ی متلاشی شده به سیاهچاله یا ستاره نوترونی تبدیل می شود . جت گاز از میان ستاره به بیرون پرتاب می شود و انفجار در فضا رخ می دهد . بر اثر این ضربه ( پرتاب جت گاز به فضا ) بوسیله ی ستاره و گرمای آن روشنی پیش فروزش تولید می شود .