همانطور که مریخ نشین ققنوس تایید کرد ، نزدیکی قطب شمال مریخ بسیار سرد است. ققنوس در حال حاضر شاهد برف ریزه های زمستانی است که به محل استقرار این مریخ نشین نزدیک می شود و لکه های روشنی که آرام آرام بر روی صخره های اطراف پدیدار می گردند. نشانه ی مسلم و قطعی زمستان در چنین عرض جغرافیایی بالایی ، کاهش شدت نور است. به زودی روز به شب تبدیل می شود و ققنوس بی نصیب از نور خورشید به خواب فرو می رود . اما به محض پایان یکی از ماموریت های مریخ سایر ماموریت ها سیاره را بطور جدی و پیگیر زیر نظر می گیرند . یکی از این ماموریت ها ، MRO مدارگرد اکتشافی مریخ ناسا است که با استفاده از آزمایش های علمی تفکیک تصاویر خود ( HIRISE ) موفق به شناسایی شناسایی مشخصه های زیر سطحی بر روی سیاره ی سرخ از فاصله ی حدود 320 کیلومتری بالای آن شد . با شروع زمستان در نیمکره ی شمالی مریخ ، HIRISE به عکس برداری و تهیه تصاویر شگفت انگیز از سطح یخی و نیمه شفاف ادامه می دهد . . .
این تصاویر اواخر ماه اوت توسط HIRISE تهیه شده است . وجود مقدار زیادی یخ بر روی سطح این ناحیه ی شمالی در این تصاویر مشهود است . هنگام گرفتن این تصاویر ، MRO در حال عبور از عرض جغرافیایی 77 درجه بود . MRO تصویر شکاف پیچیده ی یخ سطحی نیمه شفاف را ذخیره کرد و به مقایسه ی آن با ماسه های تیره ی تعداد زیادی از تپه های شنی پرداخت ( مشخصه ای که غالبا روز زمین و مریخ قابل رویت است ) . ققنوس بر روی عزض 68 درجه فرود آمد ، در منطقه ای جنوبی تر از محل تصاویر HIRISE ، اما می توان دید که مقدار یخ بیشتری در آن موقع از سال تنها 10 درجه شمالی تر از محل ققنوس بود . ( با این وجود هیچگونه برف ریزه ای توسط مریخ نشین در ماه اوت مشاهده نشد . )
تصور می شود نواحی روشن پوشیده شده از یخ در تصاویر بالا ناشی از برف ریزه های سطحی به جا مانده از سال گذشته هستند . اما دمای قطب ها در طول تابستان مریخی چنان سرد بافی می ماند که برف ریزه ها به صورت جو رقیق تصعید نشد . در نتیجه یخ سطحی در طول سال باقی ماند و تدریجا در معرض تغییرات فیزیکی ، بافتی ایجاد کرد که از مدار به صورت چند ضلعی به نظر می رسد . این بافت احتمالا تحت تاثیر تغییرات دمایی ، باعث ایجاد فشار و شکاف یخ می گردد .
بررسی جزئیات تپه های شنی نشان می دهد که این تپه ها بر خلاف یخ های قطبی پیرامون هم چنان فعالند و به نظر می رسد رگه های ماسه نرم نشان دهنده ی جهت باد جنوب غربی باشد .
این تصاویر اواخر ماه اوت توسط HIRISE تهیه شده است . وجود مقدار زیادی یخ بر روی سطح این ناحیه ی شمالی در این تصاویر مشهود است . هنگام گرفتن این تصاویر ، MRO در حال عبور از عرض جغرافیایی 77 درجه بود . MRO تصویر شکاف پیچیده ی یخ سطحی نیمه شفاف را ذخیره کرد و به مقایسه ی آن با ماسه های تیره ی تعداد زیادی از تپه های شنی پرداخت ( مشخصه ای که غالبا روز زمین و مریخ قابل رویت است ) . ققنوس بر روی عزض 68 درجه فرود آمد ، در منطقه ای جنوبی تر از محل تصاویر HIRISE ، اما می توان دید که مقدار یخ بیشتری در آن موقع از سال تنها 10 درجه شمالی تر از محل ققنوس بود . ( با این وجود هیچگونه برف ریزه ای توسط مریخ نشین در ماه اوت مشاهده نشد . )
تصور می شود نواحی روشن پوشیده شده از یخ در تصاویر بالا ناشی از برف ریزه های سطحی به جا مانده از سال گذشته هستند . اما دمای قطب ها در طول تابستان مریخی چنان سرد بافی می ماند که برف ریزه ها به صورت جو رقیق تصعید نشد . در نتیجه یخ سطحی در طول سال باقی ماند و تدریجا در معرض تغییرات فیزیکی ، بافتی ایجاد کرد که از مدار به صورت چند ضلعی به نظر می رسد . این بافت احتمالا تحت تاثیر تغییرات دمایی ، باعث ایجاد فشار و شکاف یخ می گردد .
بررسی جزئیات تپه های شنی نشان می دهد که این تپه ها بر خلاف یخ های قطبی پیرامون هم چنان فعالند و به نظر می رسد رگه های ماسه نرم نشان دهنده ی جهت باد جنوب غربی باشد .
