محققان عامل این انفجار را اینگونه توصیف می کنند:  در منظومه های دوگانه ای ستارگان هنگامی که ستاره پرجرم تر به پایان عمر خود نزدیک می شود و قبل از آن که ستاره پرجرم تر تمام لایه های خود را منفجر کند ستاره کم جرم تر دستخوش واکنش های هسته ای ستاره اصلی می شود.

البته جرم این دو ستاره بعد از فرآیندهایی با هم یکی می شوند و انرژیی را گسیل می کنند که معادل دو انفجار ابر نواختری است. داشنمندان افزودند:ستاره ای تبدیل به نواختر می گردد که جرم آن در یک منظومه دوتایی نزدیک به هم از ستاره بزرگ تر به ستاره کوچکتر منتقل شود که در آخر انرژی زیاد و دمای بالایی منتقل می شود که در آن هنگام ستاره دوگانه یکی شده و نواختر رخ خواهد داد.

 

 

در 17 آگوست 2007 ستاره ای منفجر شده در قسمتی از آسمان کشف شد و بازمانده این انفجار را تنها چند هفته پیش کشف کرده بودند. عکس ها را تلسکوپ فوتومتریک اسحاق نیوتن با فیلتر Hآلفا گرفته است و این اولین پیمایش در کهکشان راه شیری در گستره نور مرئی است که به وسیله جمعی از دانشگاه های سراسر دنیا شروع شده است. همچنین مطالعات نشان داده است که نور حاصل از این انفجار می تواند خود سحابی را فرگیرد و با روشن شدن نسبی سحابی, آن را برای بررسی بیشتر آماده کند.

اگرچه  تعداد کثیری از نواختران کشف شده در راه شیری می باشند اما این نواختر ذکر شده در اطراف یک سحابی سیاره نما قرار گرفته است از لحاظی فرصتی است برای مشاهده و تحقیق نور نواختر و سحابی نزدیک آن است که در تاریخ نجوم بی سابقه است
این نواختر جدید واقع در صورت فلکی روباهک است و با نام V458 شناخته می شود و نقش نواختر به مانند پتانسیلی برای ایجاد ابرنواختر درآینده است ضمنا تحلیل مشخصات این پدیده میتواند فرصت خوبی برای یادگیری بیشتر درباره عمر ستارگان باشد.