
سیاره مشتری هسته ای سنگی دارد که بیش از دو برابر بزرگتر از آنچه پیش از این تصور می شد ، می باشد.طبق محاسبات رایانه ای تخمین هایی صورت گرفت که نشان می دهند جرمی بزرگ و سنگی در مرکز این سیاره وجود دارد و توسط لایه ای یخی پوشیده شده است نتایج به دست آمده با آنچه پیش از این در مورد ساختار داخلی مشتری می دانستیم بسیار متفاوت است. مقایسه این مدل جدید با جرم ، شعاع ، دمای سطحی و گرانش سیاره به این نکته اشاره دارد که هسته مشتری جسمی 14 تا 18 برابر جرم زمین دارد ، این درحالی است که مدل های قبلی هسته ای بسیار کوچکتر (تنها 7برابر جرم زمین) را برای مشتری در نظر می گرفتند.
کلیه داده ها بیانگر این نکته هستند که هسته ، از لایه های فلزی ، به همراه صخره ها و یخ های متان ، آمونیاک و آب تشکیل شده است و ممکن است در مرکز این هسته فلزی ، آهن و نیکل وجود داشته باشد(مانند هسته زمین) ساختار داخلی مشتری ، اساسا به زحل شباهت دارد و در مرکز خود یک نپتون یا اورانوس دارد.اورانوس و نپتون را غولهای یخی می نامند زیرا به نظر می رسد آنها نیز یک هسته سنگی داشته باشند که اوسط هیدروژن و هلیم یخی احاطه شده است.(اما بدون بسته های گازی از مشتری و زحل) حققان می گویند که مدل آنها به خوبی با داده های فضاپیمای گالیله که در سال های 2003-1995 به دور مشتری می گردید ، سازگار است.
آنها همچنین قصد دارند از این مدل جدید برای بررسی ساختارهای درونی دیگر سیارات نیز استفاده کنند، از نتایج به دست آمده در بررسی شکل گیری سیارات خارج از منظومه شمسی نیز بهره بگیرند. مأموریت جونو ناسا که در سال 2011 پرتاب خواهد شدو در 2016 به مشتری خواهد رسید ، با اندازه گیری گرانش و میدان مغناطیسی سیاره ، درستی یا نادرستی پیش بینی های این مدل جدید را نیز مورد بررسی قرار خواهد داد.
منبع : universetoday.com