
در دههی گذشته، کشفیات در مورد ماهیت عالم با سرعت در حال پیشرفت بود. گسترش بدون وقفهی جهان به یک انرژی تاریک نسبت داده شده بود که انرژی تاریک ماده دفع کنندهی مرموزی است که هنوز در حال شناسایی است. اما برخی از دانشمندان به وسیلهی یک نظریه متناوب اطلاعاتی در رابطه با زمین مرکزی دارند. كه این نظریه غول بیاعتباری شده است یا مانند حبابی (خالی از هر چیزی) میماند. اما محاسبات جدید یکپارچگی این مورد در نفوذ ماده تاریک را در کیهان نشان میدهد.
به هر حال انرژی تاریک از دور زیبا به نظر میرسد- بنابراین مرموز و دارای خواص غیر قابل پیشبینی است- نظریه تناوب (که بی اعتبار است) میگوید که چگونه عالم همیشه در حال انبساط، دارای مشکل است - چرا که، این یکی از نظریههای مرتبط کوپرنیک را نقض می کند.
ستارهشناس هلندی نیکلاس کوپرنیک درون کتابی که در سال1543 با نام انقلابهای سماوی کرات به این موضوع اشاره میكند كه زمین تنها سیارهای است که به دور خورشید میچرخد. از آن زمان به بعد ستارهشناسان نظر و حالت قاعده کپرنیک را شکل دادند، که این قاعده به ما میگوید که جای زمین در سراسر جهان کاملاً معمولی است. اگر چه قاعده کوپرنیک پایه اصلی کیهانشناسی است اما برای یافتن مدرک قطعی برای همسایگان ما در جهان حقیقتا این مشکل به سختی قابل اثبات است.
در سال 1998، دانستههایی از انفجارهای دور به نام ابر نواختر که نشانی از افزایش سرعت انبساط عالم بود، مشاهدات نشان از انرژی دفع کننده از یک ماده اسرار آمیز به نام "انرژی تاریک" میداد. اما برخی از کیهانشناسان پیشنهاداتی دادند که زمینمرکزی یک نظریه باطل است. و جاذبهی گرانش از افزایش سرعت آن در خلقت یک خیال باطل است. Mimicking اثری از تأثیر انرژی تاریک در مشاهدات ابر نواختر است.
حالا با برخی از مشاهدات پیشرفته و اجرای مدل سازی توسط درجهی دکترای CPUاشخاصی چون «جیم زایبین» و «آدام موس» و پروفسور ستارهشناسی «داگلاس اسکات» نشان دادند که تناوب "نظریه بیاعتبار" فقط در انجام ندادن آن قابل جمعآوری است.
محققین از اطلاعات نامنظمی که با استفاده از ویلکینسون ماکروویو بررسی کردند، که شامل اعضایی از UBS در تیم بین المللی است، به خوبی اطلاعاتی از ابزار زمینی و نقشه برداریها دارد.
«زایبین» گفت "ما مدلهای بیاعتبار را در آخرین اطلاعات بررسی کردیم، که شامل ویژگیهای دقیق در زمینهای از اشعههای کیهانی ماکروویو - بازتابی از بیگ بنگ - و موجی بودن در مقیاس بزرگ پخش از اشیاء است، ما فهمیدیم که آن مدلهای بیاعتبار كارهای خیلی ضعیفی از توضیح ترکیب کردن این اطلاعات است."
در عوض محاسبات تیم منظرهی قرارداد یکپارچهای است که معمای نیروی تاریک را در کیهان پر میکند که مسئول افزایش سرعت جهان است.
زیبین ادامه داد "پیشرفتهای تازه در جمعآوری دادهها برای ما مبدأیی از دقت در کیهانشناسی آورده است، نمونههای بیاعتبار توضیح باور نکردنی دادههای جدید است، اما مدل استاندارد انرژی تاریک خیلی خوب کار میکند.
وی در ادامه اضافه کرد "از آنجاییکه ما میتوانیم جهان را از زمین مشاهده کنیم، واقعاً سخت است که مشخص کنیم ما در جای خاصی هستیم، اما حالا آموختهایم که مکان ما در عالم خیلی معمولیتر است از انرژی تاریک که جهان را پر می کند."

ستارهشناس هلندی نیکلاس کوپرنیک درون کتابی که در سال1543 با نام انقلابهای سماوی کرات به این موضوع اشاره میكند كه زمین تنها سیارهای است که به دور خورشید میچرخد. از آن زمان به بعد ستارهشناسان نظر و حالت قاعده کپرنیک را شکل دادند، که این قاعده به ما میگوید که جای زمین در سراسر جهان کاملاً معمولی است. اگر چه قاعده کوپرنیک پایه اصلی کیهانشناسی است اما برای یافتن مدرک قطعی برای همسایگان ما در جهان حقیقتا این مشکل به سختی قابل اثبات است.
در سال 1998، دانستههایی از انفجارهای دور به نام ابر نواختر که نشانی از افزایش سرعت انبساط عالم بود، مشاهدات نشان از انرژی دفع کننده از یک ماده اسرار آمیز به نام "انرژی تاریک" میداد. اما برخی از کیهانشناسان پیشنهاداتی دادند که زمینمرکزی یک نظریه باطل است. و جاذبهی گرانش از افزایش سرعت آن در خلقت یک خیال باطل است. Mimicking اثری از تأثیر انرژی تاریک در مشاهدات ابر نواختر است.
حالا با برخی از مشاهدات پیشرفته و اجرای مدل سازی توسط درجهی دکترای CPUاشخاصی چون «جیم زایبین» و «آدام موس» و پروفسور ستارهشناسی «داگلاس اسکات» نشان دادند که تناوب "نظریه بیاعتبار" فقط در انجام ندادن آن قابل جمعآوری است.
محققین از اطلاعات نامنظمی که با استفاده از ویلکینسون ماکروویو بررسی کردند، که شامل اعضایی از UBS در تیم بین المللی است، به خوبی اطلاعاتی از ابزار زمینی و نقشه برداریها دارد.

در عوض محاسبات تیم منظرهی قرارداد یکپارچهای است که معمای نیروی تاریک را در کیهان پر میکند که مسئول افزایش سرعت جهان است.
زیبین ادامه داد "پیشرفتهای تازه در جمعآوری دادهها برای ما مبدأیی از دقت در کیهانشناسی آورده است، نمونههای بیاعتبار توضیح باور نکردنی دادههای جدید است، اما مدل استاندارد انرژی تاریک خیلی خوب کار میکند.
وی در ادامه اضافه کرد "از آنجاییکه ما میتوانیم جهان را از زمین مشاهده کنیم، واقعاً سخت است که مشخص کنیم ما در جای خاصی هستیم، اما حالا آموختهایم که مکان ما در عالم خیلی معمولیتر است از انرژی تاریک که جهان را پر می کند."