زمانی که ذرات باردار در امتداد خطوط میدان مغناطیسی گیر افتاده و با اتمسفر فوقانی سیاره برخورد می کنند، ژوپیتر(مشتری)سعی های قطبی زیبایی را نشان می دهد.
اما برخلاف نورهای شفق شمالی بر روی زمین، نزدیکترین و بزرگترین قمرهای مشتری بوسیله ذرات خود؛ شفق سیاره غول‌پیکر را شارژ می‌کنند و باعث ایجاد نقاط دائمی نور در امتداد مدار قمرهای مشتری می‌شوند.
این تصویر تلسکوپ فضایی هابل، “ردپاهایی” (نقاط روشن) را در شفق مشتری نشان می‌دهد که توسط قمرهای یو،اروپا، وگانیمد ایجاد شده است. رد پای یو در سمت چپ،گانیمد در زیر و به سمت راست مرکز، و اروپا در سمت راست گانیمد است. مشاهدات با وضوح بالاتر فضاپیمای جونو ساختار شگفت‌آور این نقاط را نشان می‌دهد.
در حال حاضر، دانشمندان در ژنو با بررسی مشاهدات جدید فضاپیمای جونو متوجه شده‌اند که این اطلاعات به همین اندازه ساده نیستند. در حالی که مشاهدات با وضوح پایین‌تر نشان داده‌اند که قمر آتشفشانی یو،نقطه درخشانی را در شفق قطبی مشتری ایجاد می‌کند، مشاهدات با وضوح بالاتر جونو نشان می‌دهد که این نقطه در واقع دارای دو دم است که در حدود 100 درجه به دور سیاره کشیده می‌شودو شبیه بال‌های سنجاقک می‌باشد.
الساندرو مورا (موسسه ملی استرو فیزیک، ایتالیا) و همکارانش این نتایج را در 6 ژوئیه علم منتشر کردند.
