حلقه G زحل تا کنون بدون قمر بود، اما حالا وضعیت تغییر کرده است. درو اقع هدف آنها از این مشاهده دقیق پی بردن به ساختار اصلی حلقه است. در سال 2007 دانشمندان وجود منبعی تقریبا بزرگ را در این حلقه تشخیص دادند که ذرات یخی با قوسی روشن بر لبه ی داخلی حلقه جای دارند. اما با این تفاسیر دانشمندان گمان میکنند تعداد ذراتی بیشتر از این ذرات وجود دارد و در آخر آنها به این نتیجه می رسیدند که همچنان اجسام سماوی پنهانی در این کمان وجود دارد. با استمرار آنها در مشاهدات اکنون کشف کردند که یک قمر کوچک در داخل این حلقه قرار گرفته است .
متیو هادمن عضو گروه کازینی دانشگاه کرنل گفت: در واقع, کشف این قمر و داشتن دیگر داده ها میتوانند ما را در مشاهده ی حلقه اسرار آمیز قبلی یاری دهد.
مجموع سه تصویر بالا که توسط فضا پیمای ناسا در مدت زمان ده دقیقه گرفته شده است مسیر قمر را در قوس روشن حلقه زحل نشان میدهد که با تجزیه و تحلیل تصاویری که در زمان ششصد روز گرفته شد؛ این قمر کوچک کشف شد. این قمر حدود با فاصله ای حدود نیم کیلومتر از این حلقه توسط یک کمان پوشیده شده است که قبلا کشف شده بود. دانشمندان از این حلقه در پانزدهم اوت تصویری کردند و سپس وجود این حلقه را توسط تصویری که زودتر گرفته شده بود تصدیق کردند آخرین باری که این قمر را در این موقعیت بحرانی یافتند 20 فوریه 2009 خواهد بود.این قمر برای آنکه با دوربین های دوچشمی رصد شود بسیار کوچک است و بنابراین نمیتوان اندازه آن را مستقیما بدست آورد لازم به ذکر است که دانشمندان اندازه این قمر را با مقایسه روشنایی اش با دیگر قمر های کوچک زحل تخمین زده اند هادمن و همکارانش به تازگی دریافته اند که در مدار این قمر تازه کشف شده میماس اختلال ایجاد می کند.درواقع میماس یک قمر "چوپان" است و اقمار سنگی و کوچک را در حلقه زحل را در حلقه حفظ می کند. این نتایج شماره حلقه های کمانی زحل را که با اقمار دیگر ادغام شده است را تا سه حلقه می رساند.
حلقه G یکی ازحلقه های پراکنده بیرونی است؛ حلقه ای تیره و کمرنگ که کمان نسبتا روشنی به عرض 250 کیلومتر , حدود یک ششم محیط حلقه را در بر گرفته است. کماکان امواجی در سطح این حلقه وجود دارد که با اندازه گیری آنها عنوان میشود قسمتی از حلقه که ممکن است توسط قوس نسبتا بزرگ و ذرات یخی ساخته شده باشد؛ نمایان شود.
کارل ماری عضو گروه تحقیقاتی و پروفسور دانشگاه کویین ماری لندن گفت: قمر کشف شده و اختلال خط سیر آن بوسیله همسایه اش میماس؛ مشخص کننده رابطه نزدیک میان اقمار و حلقه هایی است که درون زحل میبینیم. امیدواریم که در آینده مطالب بیشتری راجع به چگونگی شکل گیری این حلقه ها و فعل و انفعالات داخلی آنها بدانیم . امید است در سال آینده دوربین های ما نگاه نزدیکتری به این قوس و قمر خواهند داشت و ماموریت تیم تحقیقاتی یک ماموریت چهار ساله است که انتظار میرود تا سال 2010 ادامه پیدا کند
منبع: universetoday.com
لینک مرتبط:
