برخی از مردم گیج کننده ترین مسئله در علم نجوم، را اتمسفر پیچیده ی خورشید، یا مغناطیس کره ی زمین و یا هر چیز دیگری در رابطه با آب پویا شناسی مغناطیسی است؛ می دانند. در واقع آب پویاشناسی علمی است که با رابطه ی میدان مغناطیسی و آب گونه ی رسانا یا حرکت ذرات پلاسما یا گاز یونیده شده در میدان مغناطیسی سروکار دارد.

 
 
در واقع ما مطالبی را درباره ی ذرات بارداری که از طرف خورشید می آیند و با جو بالای زمین برخورد می کنند را خوانده ایم. اما در واقع این تنها مقدمه ای بر اصل رویداد است.در حالی که حتی متخصصین این امر که در این باره تحقیقات گسترده و تحصیلات گسترده انجام داده اند،هنوز درباره ی به وجود آمدن این پدیده اطلاع چندان دقیقی ندارند.
هفته ی گذشته قطعه ای جدید از این پازل بزرگ توسط گروهی در سازمان فضایی ناسا که با ماهواره های Themis برروی این موضوع تحقیق می کردند کشف شد.آرایه ی پنج ماهواره ی THEMIS بر روی پدیده های مغناطیس کره تحقیق می کنند.گروه محقق ساختار جدیدی را کشف کرد،که گرداب هایی مغناطیسی بر سر راه ذرات باردار در راه رسیدن به دل مغناطیس کره را معرفی می کرد.

 
 
طبق مشاهدات این پنج مدارگرد ناسا طوفان های فضایی منطقه ای به بزرگی زمین را در بر می گیرند و جریان های الکتریکی با شدت تا 100،000 آمپر را ایجاد می کنند.
این آرایه ی ماهواره ها زمانی که از میان این گردبادهای مغناطیسی رد می شدند میزان و شدت آن ها را ثبت کرده اند.اندازه گیری های زمینی نشان داده اند که این گردبادها مثل یک قیف جریان های الکتریکی را به درون مغناط کره هدایت می کنند و شفق های رنگارنگ قطبی به وجود می آید.
طوفان های فضایی به دور گازهای یونیده شده ی داغ که با سرعت بیش از یک میلیون مایل در ساعت حرکت می کنند که این بادها بسیار سریع تر ازسرعت گردبادهای 200 مایل در ساعتی زمینی است.
هر دو گردبادهای زمینی و فضایی دارای ساختاری قیف مانند هستند.هرچند گردبادهای فضایی به میزان بسیار زیادی جریان الکتریکی درون خود به وجود می آورند.وقتی که این جریان های الکتریکی به درون و انتهای قیف و برای خروج منتقل می شوند اتفاقات زیادی می افتد که یکی از آنها شفق های رنگین قطبی است.با اینکه این جریان های بسیار شدید مغناطیسی خطری برای انسان بر روی زمین ندارد ولی می تواند خطری جدی برای سازه های فضایی انسان در فضا باشند.